| 
لیگ برتر شانزدهم، یکی از منظم ترین فصل های تاریخ پرسپولیس بود و قهرمانی در لیگ برتر نیز در سایه همین نظم و آرامش ذهنی به دست آمد. بر خلاف فصل گذشته که برای سرخ ها به اتفاقات پیش بینی نشده و غافلگیری های زیادی پیوند خورده بود، این بار همه چیز طبق برنامه پیش رفت تا بی دردسرترین قهرمانی قرمزها در همه ادوار لیگ حرفه ای، سه هفته زودتر از پایان فصل رقم بخورد. در طول فصل، تیم برانکو نقاط قوت زیادی داشت که این تیم را در وضعیتی متفاوت با سایر رقبا قرار می دادند. تیم پرفسور، پرمهره ترین تیم لیگ برتر نیز بود اما این اتفاق نمی توانست به تنهایی برای نتیجه گرفتن این تیم در لیگ کافی باشد. تفاوت کلیدی پرسپولیس با استقلال و تراکتورسازی، در فرم ستارهها شکل گرفت و نه در اسم آن ها. فصل بدنسازی استفلال کاملا دیر آغاز شد و فصل بدنسازی تراکتورسازی نیز بدون چند مهره مهم کلید خورد اما پرسپولیسی ها یک فصل بدنسازی بی نقص را در شروع فصل سپری کردند تا به لحاظ بدنی، آماده ترین تیم لیگ برتر باشند. مارکو استیلیانوویچ، معمار قهرمانی سرخپوشان در لیگ شانزدهم بود. مربی بدنساز پرسپولیس، بازیکنان تیم را به بهترین سطح دوران فوتبال شان رساند تا بازیکنانی که قبل از پیوستن به سرخ ها شرایط بدنی ایده آلی نداشتند، در این تیم در مسیر احیا شدن قرار بگیرند. تاکید برانکو روی بدنسازی و تخصص مارکو، تاثیری انکارنشدنی روی پرسپولیس گذاشت. این قهرمانی مقتدرانه، از سختکوشی تابستان آغاز شد. از ساخته شدن عضله ها، قبل از پرورش رویاها.
پاسخ با نقل قول
| 
